Кутубхона

Кўчада шошиб кетаётган бир одамдан сўрашди: — Нега бунча шошяпсан? Рангинг ҳам ўчган, нима бўлди. Одам айтди: — Эшитмадингми ҳали? Шаҳар султонининг кўнгли учун бозордаги эшакларни сўйиб, терисини шилиб, ичига сомон тўлдиряптилар. — Хўш,хўш? Лекин сен одамсанку? — Тўғри, аммо султоннинг одамлари бу ишга шундай шўнғиганларки, уларга кимлигимни англатгунимга қадар, терим қўлдан кетиши мумкин. Жалолиддин Румий, «Маснавий»дан ибратли ҳикоялар Батафсил »

Кичик қишлоқда гап тез тарқалади: эмишки, баққол тарозидан уриб қолиб, одамларни алдаётган экан. Ҳаммаси новвойнинг қишлоқ қозиси олдига шакар сотувчи савдогар устидан шикоят қилиб боришидан бошланди. “Мен ундан пишириқ учун ҳар куни юз мисқол (500 грамм) шакар сотиб оламан. Одатимга кўра, ундан олган шакарни ишлатишдан олдин тарозига тортдим. Не кўз билан кўрайки, муттаҳам савдогар менга сотган қадоқда юз эмас, саксон ... Батафсил »

Тўйчибой тўй қиладиган бўлди: суннат тўй… “Сабзи тўғрар”га келган маҳалла оқсоқоллари “юз кило гуруч дамлаш шартми, ўзингизни қийнамай қўя қолинг”, деган эди, астойдил хафа бўлди: – Нима, мен одаммасманми? Ўзимга яраша орзу-ҳавасим бор, улфатларим бор… Мен ҳам юртнинг ошини еганман… …Шундай бўлди… Юз кило эмас, юз йигирма кило ош дамланди… Тонг отмасдан ҳофизлар хониш қилди… Гурас-гурас одамлар келди… Тўйчибой “юз ... Батафсил »