Байт:
Мадди эҳсонро ду чандон мекунад рўйи кушод,
Хандайи барқ аз саҳоби гавҳарафшон хушнамост.
Таржимаси: “Очиқ чеҳралик эҳсонни икки баробар қилиб юборади. Гавҳар сочувчи булутнинг чақмоқ – кулгуси гўзалдир”
Муҳтожга эҳсон қилаётган пайтда кишининг юзида гўзал табассум бўлиши унинг эҳсони устига эҳсон деб ҳисобланади. Ерга ўзининг гавҳардек эҳсонларини сочувчи булутнинг кулиши – чақмоғи унинг ёғдираётган эҳсонини янада гўзалроқ қилиб кўрсатади.
Ёрқинжон Фозилов